Bir Girişim Başlatmamak İçin Bahaneler ve Bunların Mantıksızlığı (Why to Not Not Start a Startup)

Yiğit Konur'un Okuma Listesi

"Paul Graham'ın 2007'de yazdığı bu makale, bir start-up kurarken karşılaşılan korkuları ve endişeleri ele alıyor. Başarısızlık, yetersiz tecrübe, belirsizlik korkusu gibi bazı engellerin aslında geçerli olmadığını savunan Graham, start-up dünyasının risklerini ve getirilerini anlatıyor. Ayrıca, çoğu girişimcinin başlangıçta sahip olduğu fikirlerin çoğunun zamanla değiştiğini ve bu durumun normal olduğunu ifade ediyor. Graham, bu makalede ayrıca, genç ve deneyimsiz girişimcilerin bile başarılı olabileceğini ve hatta başarısız olduklarında bile çok şey öğreneceklerini belirtiyor.

---

# Bir Girişim Başlatmamak İçin Bahaneler ve Bunların Mantıksızlığı (Why to Not Not Start a Startup)

Mart 2007

_(Bu makale, 2007 Startup Okulu ve Berkeley CSUA'da yapılan konuşmalardan alıntılarla oluşturulmuştur.)_

Y Combinator'ü bir süredir yürütüyoruz ve artık başarı oranlarımız hakkında biraz veriye sahibiz. 2005 yazında ilk grubumuzda sekiz startup vardı. Şimdi, bu sekizden en az dört tanesinin başarılı olduğunu görüyoruz. Üçü satın alındı: Reddit, aslında Reddit ve Infogami'nin birleşimi olan bir startup, ve bir diğeri hakkında daha fazla bilgi veremeyeceğimiz bir firma tarafından satın alındı. Aynı gruptan bir diğer isim olan Loopt ise o kadar iyi durumda ki, eğer isterlerse belki de on dakika içinde satın alınabilirler.

Yani, iki yıl önceki ilk yazımızın girişimcilerinin yarısı artık kendi ölçülerine göre zengin. (Zengin olduğunuzda anladığınız bir şey var ki o da zenginliğin de kendi içinde pek çok kademesi olduğu.)

Başarı oranımızın %50 gibi yüksek bir seviyede kalacağını söylemek için henüz erken. İlk grubumuz bir anomali olabilir. Ancak genellikle %10 olarak belirtilen (ve büyük ihtimalle uydurma olan) standart başarı oranından daha iyi bir performans göstermeliyiz. %25'lik bir hedef belirlemekte hiçbir sakınca görmüyorum.

Başarısız olan girişimciler bile o kadar zor durumda görünmüyor. İlk sekiz girişimden üçünün artık çalışmadığını düşünüyorum. İki durumda, girişimciler yaz sonunda başka işlere geçtiler. Sanırım bu deneyim onları çok etkilemedi. Kiko'nun durumu belki en travmatik başarısızlık olabilir; kurucuları bir yıl boyunca girişimlerinde çalıştıktan sonra Google Takvim'e yenildiler. Ama sonunda mutlu oldular. Yazılımlarını eBay'de 250 bin dolara sattılar. Melek yatırımcılarına olan borçlarını ödedikten sonra, her biri yaklaşık bir yıl maaş elde etti. Sonra hemen çok daha heyecanlı bir girişim olan Justin.TV'yi başlattılar.

İşte başınızı döndürecek bir istatistik daha: İlk girişimci grubumuzdan hiç kimsenin kötü bir deneyimi olmadı. Her startup'ta olduğu gibi, onların da iniş çıkışları oldu, ama hiçbiri bunu bir ofis ortamında düzenli bir işle değiştirmek isteyeceğini düşünmüyorum. Ve bu istatistik muhtemelen bir sapma değil. Uzun vadede başarı oranımız ne olursa olsun, düzenli bir işi tercih edecek olanların oranı her zaman sıfıra yakın kalacak.

Şu büyük soru kafamı kurcalıyor: Neden daha fazla insan startup başlatmıyor? Neredeyse herkesin normal işlerine tercih ettiği ve önemli bir yüzdenin zengin olduğu bir iş, neden herkesin gözdesi değil? Birçok kişi, her yatırım döngüsünde binlerce başvuru aldığımızı düşünüyor. Aslında genellikle sadece birkaç yüz başvuru alıyoruz. Daha fazla insan neden başvuruda bulunmuyor ki? Bu dünyaya dışarıdan bakan birisi için sanki startuplar mantar gibi türeyebilir ama aslında gerekli yeteneklere sahip insan sayısıyla karşılaştırıldığında sayıları hala çok az. Programcıların büyük çoğunluğu hala direkt üniversiteden ofis hayatına geçiş yapıyor ve orada sabit kalıyor.

İnsanlar sanki kendi çıkarları doğrultusunda hareket etmiyor gibi görünüyor. Peki, bu ne anlama geliyor? Şöyle söyleyeyim, Y Combinator olarak, girişim sermayesi sürecinin tam başında bulunduğumuz için, bir şirket kurup kurmama konusunda kararsız olan insanların psikolojisi konusunda dünyanın en önde gelen uzmanlarından biriyiz.

Emin olmamakta hiçbir sorun yok. Eğer bir yazılımcıysanız ve bir startup kurmayı düşünüyorsanız ama bir türlü adım atamıyorsanız, aslında pek çok büyük girişimcinin de geçtiği bu yoldasınız demektir. Google'ı kurmadan önce Larry ve Sergey de aynı kararsızlıkları yaşamışlar, Yahoo'yu kurmadan önce Jerry ve Filo da. Hatta bana sorarsanız, en başarılı startuplar genellikle bu kararsızlıkla başlayan yazılımcılar tarafından kurulanlardır, her konuda kendinden emin iş adamlarından çok.

Bununla ilgili bazı ipuçlarımız var. Desteklediğimiz en başarılı startup'ların bazıları, başvuru kararını son anda verdiklerini bize söylediler. Hatta bazıları, başvuru süresinin dolmasına sadece birkaç saat kala kararlarını verdiler.

Belirsizlikle başa çıkmak için onu bileşenlerine ayırmak en doğru yol.Bir şeyi yapmaktan çekiniyorsan, aklında bir sürü neden olabilir. Bu nedenler bazen haklı olabilir, bazen ise tamamen asılsızdır. Ama hangi nedenin ne kadar ağırlığı olduğunu bilmeden, genel belirsizliğin çoğunlukla haklı mı yoksa çoğunlukla asılsız mı olduğunu anlamak zor olabilir.

Bu yüzden, bir startup başlatmayı reddeden insanların tüm sebeplerini sıralayacağım ve hangilerinin gerçek olduğunu açıklayacağım. Böylece gelecekteki girişimciler, kendi hislerini ve düşüncelerini bu listeyle karşılaştırabilirler.

Evet, kabul ediyorum, amacım özgüveninizi yükseltmek. Ama burada standart özgüven çalışmalarından iki noktada farklılık var. Birincisi, ben dürüst olmak için gerçekten motive olmuş biriyim. Genellikle özgüven kazandırma işinde olan çoğu kişi, kitabı satın aldığınızda veya size ne kadar harika olduğunuzu anlattıkları seminere katıldığınızda zaten hedeflerine ulaşmış oluyorlar. Ama eğer haketmeyen kişileri bir startup kurmaya teşvik edersem, benim hayatımı daha da zorlaştırırım. Eğer çok fazla insanı Y Combinator'a başvurmaya teşvik edersem, bu demek olur ki benim daha çok işim olacak, çünkü tüm başvuruları okumak zorunda kalacağım.

Bir diğer farklılık da benim yaklaşımımda olacak. Pozitif olmak yerine, negatif olacağım. ""Hadi, sen bunu yapabilirsin"" demek yerine, neden yapmadığını düşüneceğim ve çoğunun (ama hepsi değil) neden göz ardı edilmesi gerektiğini göstereceğim. Herkesin doğuştan getirdiği sebeple başlayalım.

**1. Çok genç**

Birçok insan kendini bir startup başlatmak için çok genç hissediyor. Ve birçoğu doğru düşünüyor. Dünya genelinde ortalama yaş yaklaşık 27, yani nüfusun üçte biri dürüstçe kendini çok genç olduğunu söyleyebilir.

Ne kadar genç çok genç? Y Combinator'daki hedeflerimizden biri, startup kurucularının en küçük yaş sınırını belirlemekti. Bize her zaman yatırımcıların bu konuda fazla temkinli davrandığını düşündük. Onlar genellikle profesörlere yatırım yapmayı tercih ediyorlar, ama aslında lisansüstü veya lisans öğrencilerine yatırım yapmalılar.

Bu konuda sınırları zorlamanın bize öğrettiği en önemli şey, sınırın nerede olduğu değil, ne kadar belirsiz olduğu. Bu sınır belki de 16 yaşa kadar düşebilir. Ancak yasal olarak sözleşme imzalama hakkı 18 yaş altındaki kişilerde olmadığı için bu yaşın altına bakmayız. Ancak şu ana kadar desteklediğimiz en başarılı girişimci olan Sam Altman, o zaman sadece 19 yaşındaydı.

Ancak Sam Altman tam anlamıyla bir ayrıksı veri. 19 yaşındayken sanki içinde 40 yaşında bir insan yaşıyormuş gibi bir izlenim veriyordu. Elbette içinde hala 12 yaşında bir çocuk taşıyan 19 yaşındaki gençler de var.

""Yetişkin"" kelimesinin belirli bir yaşın üzerindeki insanlar için ayrı bir kelime olarak kullanılmasının bir sebebi var. Bu, geçilmesi gereken bir eşik. Genellikle 21 yaş olarak düşünülse de, bu eşiği insanlar farklı yaşlarda geçebilir. Ne yaşta olursanız olun, eğer bu eşiği geçtiyseniz, bir startup başlatmak için yeterince büyümüşsünüz demektir.

Peki bunu nasıl anlarsınız? Yetişkinlerin kullandığı birkaç test var. Aslında bu testlerin olduğunu Sam Altman ile tanışınca anladım. Onunla konuşurken kendimi çok daha yaşlı biriyle konuşuyormuş g...